Dergide yazar mısın? teklifi geldiğinde, paylaşmak istediğim şeylerin çokluğu ve ne yazsam ki acaba diye geçirdiğim şaşkınlığın birbirine karışması ile bilgisayarın başına oturdum. Satırlar akmıyordu, çünkü ilk defa kendim için değilde başkası için yazmam gerektiğini düşünmeye başlamıştım. Ve kendime yazmadığımda satırların pek de samimiyet içermediğini farkettim. Sanki birisine bir şeylerRead More →
“Dönüşüm”le ilgili Osho Zen Tarot kartları ne der acaba diye yoğunlaştığımda, tek bir kartla değil, bir açılımla ilhamın geleceği yönünde aktı enerjim ve ‘kanatlarını açmış kuş’ açılımı masa üstündeki yerini alıverdi. Malum Tarot, istediğimiz her konuda bize işaretleri ya da cevabı verir ve doğal olarak, kartlara istediğimiz her şeyi sorabiliriz.Read More →
“Siz tüm evreni kaplayan ve kendisini bir taş, bir ot, bir hayvan, bir insan, bir yıldız ya da bir galaksi olarak deneyimlemek için geçici olarak forma bürünen tek bir bilinç, Tek Bir Yaşam’sınız.” Eckhart Tolle’den; Çoğu insan tüm yaşamını kendi düşüncelerinin sınırları içinde hapsolarak geçirir. Onlar geçmiş tarafından koşullandırılmış dar,Read More →
İlerlemek için şuur denilen bu ortak ve an’ın içinde duran bir çeşit çok katmanlı kolektif alana neden çengel atmalıyız? İdrak, şuur, bilinç gibi kavramlardan hayatımızda, kendimizi anlamaya çalışırken nerelerde faydalanmalıyız? Belli ki, daha önce karşılaşmadığımız ama bir şekilde aradığımız şeylerin içinde bu kavramlar. Dünya’nın şu andaki durumunda bu “ bilinçRead More →
KÜNYE: 3. Göz İletişim, Danışmanlık, Eğitim Hizmetleri Ltd. Ştd. Copyright ©3.Göz Tüm hakları saklıdır. ISSN # 1303- 4227 *** Genel Yayın Yönetmeni : Güler Pınarbaşı İçerik Yayın Yönetmeni: Tutku Çetin Sanat Yönetmeni: Atakan Palaz İletişim: 05362140838 – iletisim@3gozdergisi.com *** 3. Göz Dergisi 2000 yılından beri yayımlanmaktadır. 2008 yılından itibaren oluşturulan FarkındalıkRead More →
Çocukken günlük tutardım, ancak çok ayrıntılı şeyleri yazmazdım. Bizim jenerasyonun bir çoğu günlük tutma işini yapmıştır. Bir de bizim çocukluğumuzda arkadaşlarımıza yazdırmak için hatıra defteri edinmek gibi bir geleneğimiz vardı. Binbir zorlukla sevdiğim arkadaşlarımın yazması için dışı pembe minik çiçeklerle bezeli, suni derili, kilitli bir hatıra defteri alabilmiştim. Çok mutlu
Bu gerçek yaşanmış bir hikaye. Bir arkadaşım vardı. O zaman Mersin’ de yaşıyorum. 20′ li yaşlardayız hepimiz. İki kız kardeşle de arkadaşım. Benim yaşım 24, arkadaşım 23, kardeşi de 22 yaşında. Hepimiz evliyiz… Kardeşi yeni evli, bir yıl bile dolmamış! Evlilik detayı önemli. Çünkü onlarla samimi olduktan sonra ablasından
Sen doğum yaparken hastaneden atılsan ne hissedersin? Yavruların daha senin emzirmene muhtaçken, sadece senin sütünle beslenebilecekken, daha gözleri açılmamışken hastanedeki hiç tanımadığın acımasız insanların elinde kalsamesela; sağa sola dağıtılsa; kaybolsa… Ne hissedersin? Kaldı ki onlar kendilerine bakamaz. İnsanoğlu bile yeni doğmuş bir kediye bakamaz, yaşatamaz. Annesi olmadan yaşayamaz o varlıklar. Ne var biraz anlayış göstersen? Ne var paylaşmayı öğrensen? Ne var bu dünyanın sadece sana ait olmadığını öğrensen?
1998 yılından beri insan doğasını anlamaya ve bu konuyla her ilgili her şeyi öğrenmeye merak saldım. Çok küçük yaşlarımdan beri sürekli ev değiştirip neredeyse her teyzemin yanında bir yıl geçirmemin bunda hiç kuşkusuz önemli bir payı var. O yüzden sanırım insana dair her şey benim için hep ilgi çekici oldu,
