Dün pandeminin birinci yıldönümüydü. Her şey bir yıl önce başlamıştı. En azından bizim memlekette ilk vaka tarihi olarak geçen yıl 11 Mart açıklanmıştı. Bu bir yıl süresince en fazla dört, beş kez dezenfektan kullandım sanırım. İlk kullandığımda kokusundan midem bulandığından bir daha elimi sürmedim. İki kez resmi bir binada zorunluRead More →
Hoş geldin bahar. Nasıl da özledik seni. Tomurcuklanan ağaçlarını, rengarenk güzellikler sunan çiçeklerini mis gibi kokunla içimize çekmeyi nasıl da özledik! Ebru Öztürk Kış geldi geçti, salgın oldu bitmedi ve bizler için kendimize olan yolculuğumuz gölge ve ışık yanlarımız, yaşadığımız tüm karmaşık, dingin süreçler manaya mana kattı. Her birimizde öyleRead More →
Günlerden Pazar, ayın 27’si, 2020 yılının son hafta sonu özelliği taşıyan, sabah 10’dan, akşam 5’ e kadar sadece market izni verilen, alkollü içecek alamayacağınız bu yıla dair kısıtlamaları yansıtan bir tatil günü. Her zamanki gibi ben de bugün market alışverişine çıktım. Önce sararan, ardından kızıllaşan ve nihayetinde dökülen yapraklarla doluRead More →
2000 yılında yayın hayatına başlayan 3.Göz dergisinin YENİ sayısı çıktı. Azim, kararlılık ve aboneleri sayesinde yirmi yılı geride bırakan 3.Göz bu kez SAYGI’yı ele aldı ve toplumca yokluğunu hissettiğimiz bu erdemin yaşamlarımızdaki izdüşümünü her yönüyle inceledi. Her biri çok değerli ve alanında yetkin yazarlarımız ve destekçilerimiz bu kez SAYGIRead More →
Dışta aranan mutluluklar ne deni göreceli ve farklıysa, içte bulunan mutluluklar o denli benzer ve nettir. Dıştan yansıyan mutluluklar ne kadar geçici ve sebep olsa bile, özde bulunanlar o denli gerçek, nedensiz ve kalıcıdır! ? Anne babasından biri olmayan ya da ikisi de olmayan bir çocuk için en büyükRead More →
Konumuz: Koşullardan Arınmış Saf Sevgi, Kendini Keşif ve Akış Yaşamınızda size koşulsuz, kararlı bir sevgiyle gelenler, yaşamınızın içinde her zaman yerlerini koruyorlar, sizin her sürecinizde de bulundukları, seçtikleri yerlerde olabiliyorlar. Yaşamda olmadıklarında ise asla unutulmuyorlar ama daima hatırlanıyor ve arkalarından da sevgiyle bahsediliyorlar… İnsanı en çok büyüten şey de bu;Read More →
Konumuz: Yaşamdaki yollar ve insanın özüyle buluşması. Nefes almak, vermek insanı tıpkı bir ırmak gibi yaşamla ve içindeki okyanuslarla buluşturur. Süregelen bir akışın içinde ilerler, olgunlaşır ve köklerini bulur insan. Her bir ritmiyle yeniden oluşur, her bir seçimiyle bambaşka yönlerini keşfeder. Yaşamın içinde kendisini kendisi yapan ifadeleriyle belirginleşir ve yaptıklarıyla,Read More →
Çocukken günlük tutardım, ancak çok ayrıntılı şeyleri yazmazdım. Bizim jenerasyonun bir çoğu günlük tutma işini yapmıştır. Bir de bizim çocukluğumuzda arkadaşlarımıza yazdırmak için hatıra defteri edinmek gibi bir geleneğimiz vardı. Binbir zorlukla sevdiğim arkadaşlarımın yazması için dışı pembe minik çiçeklerle bezeli, suni derili, kilitli bir hatıra defteri alabilmiştim. Çok mutlu
Bu gerçek yaşanmış bir hikaye. Bir arkadaşım vardı. O zaman Mersin’ de yaşıyorum. 20′ li yaşlardayız hepimiz. İki kız kardeşle de arkadaşım. Benim yaşım 24, arkadaşım 23, kardeşi de 22 yaşında. Hepimiz evliyiz… Kardeşi yeni evli, bir yıl bile dolmamış! Evlilik detayı önemli. Çünkü onlarla samimi olduktan sonra ablasından
Sen doğum yaparken hastaneden atılsan ne hissedersin? Yavruların daha senin emzirmene muhtaçken, sadece senin sütünle beslenebilecekken, daha gözleri açılmamışken hastanedeki hiç tanımadığın acımasız insanların elinde kalsamesela; sağa sola dağıtılsa; kaybolsa… Ne hissedersin? Kaldı ki onlar kendilerine bakamaz. İnsanoğlu bile yeni doğmuş bir kediye bakamaz, yaşatamaz. Annesi olmadan yaşayamaz o varlıklar. Ne var biraz anlayış göstersen? Ne var paylaşmayı öğrensen? Ne var bu dünyanın sadece sana ait olmadığını öğrensen?
1998 yılından beri insan doğasını anlamaya ve bu konuyla her ilgili her şeyi öğrenmeye merak saldım. Çok küçük yaşlarımdan beri sürekli ev değiştirip neredeyse her teyzemin yanında bir yıl geçirmemin bunda hiç kuşkusuz önemli bir payı var. O yüzden sanırım insana dair her şey benim için hep ilgi çekici oldu,
