“Herkesin bu hayatta bir misyonu var ancak kimileri bu misyonu çoktan bulmuşken kimileri hala arıyor. Kimileri de kendi misyonlarından tamamen habersiz yaşıyor. Kaderinizi bulduğunuzda katlandığınız zorluklara aldırmayacaksınız…” DongBa Ustası ve Dongba kültürünün tek kadın mirasçısı olan Lan Xin’e, kendi kültürünü tanıtmasını ve dünyayı etkileyen pandemi döneminin çıkış noktası Çin’in geçirdiğiRead More →
Ne güzel geçmiş yıllar, değil mi? Hızlı mıydı? Hayır! Her anını o kadar farkında yaşadık ki… Yıl 2000… Hiçbir şeyden bu kadar haberimiz yok. Sadece bize iyi gelen bir bilgi var ve gelişmesi gereken bir farkındalık. Hem enine, hem boyuna; hem kişisel hem kitlesel! Düştük peşine bu iyi gelen şeyin.Read More →
Geçmişime bakıyor, böyle olduğum zamanları hatırlıyorum. Kapıyı zorlayanlardandım ben de. Bana illa bu kapı açılsın diyenlerden. Sonra bıraktım zorlamaları. Olan oluyordu nasılsa. Farkettim ki, bazen birkaç kapı sonra o kapı açılıyor; zamanı gelince açılıyor; sen hazırsan açılıyor… Bazen kapı açık sen göremiyorsundur, bazen de o kapıya tuhaf yerlerden içeri girmeyeRead More →
Hayattaki en temel seçimimiz, genişleme ya da daralma, yaratıcı ve ifade enerjilerimizi dünyaya olumlu ya da olumsuz biçimlerde sunma arasında yapılır. Koşullarımız ne olursa olsun, gideceğimiz yönü seçme gücüne sahibiz. Günlük hayatlarımız özgür iradeyle yapılmış bir dizi seçim ve uygulamalardan oluşur. Koşullarımıza bağlı olarak çok ya da az seçimler yaşayabiliriz.Read More →
Sarı odalarda duran Minik Serçe’nin ışıkları nerede? Sigaranın kokusu hala üzerindeyse, orada olmadığını ya da sigara içmediğini kim iddia edebilir ki? Avni Onur Sevinç Duygular algımızı ve realitemizi tanımlayan en önemli maddelerden bu dünya hayatında. Bir çoğumuz ne yapacağız bu duyguları der … Keşke duygular olmasa, hep düşünceler olsa. Ütopyalar,Read More →
Son yıllarda ebeveynler, öğretmenler ve çocuklarla yakın ilişki içinde olan herkes baş etmekte zorlandıkları çocuklardan söz etmekte. Bu çocuklar farklı düşünüyor, farklı davranıyor, farklı gelişiyorlar. Alışılmışın dışında bir varlık göstermeleri nedeniyle uyumsuz, sorunlu, hiperaktif, dislektik, engelli, otistik, vb… olarak tanımlanıyorlar. Yetişkinleri zorlayan bu çocuklarda yaygın eğitim yöntemlerinin işe yaramadığı, hattaRead More →
Çocukken günlük tutardım, ancak çok ayrıntılı şeyleri yazmazdım. Bizim jenerasyonun bir çoğu günlük tutma işini yapmıştır. Bir de bizim çocukluğumuzda arkadaşlarımıza yazdırmak için hatıra defteri edinmek gibi bir geleneğimiz vardı. Binbir zorlukla sevdiğim arkadaşlarımın yazması için dışı pembe minik çiçeklerle bezeli, suni derili, kilitli bir hatıra defteri alabilmiştim. Çok mutlu
Bu gerçek yaşanmış bir hikaye. Bir arkadaşım vardı. O zaman Mersin’ de yaşıyorum. 20′ li yaşlardayız hepimiz. İki kız kardeşle de arkadaşım. Benim yaşım 24, arkadaşım 23, kardeşi de 22 yaşında. Hepimiz evliyiz… Kardeşi yeni evli, bir yıl bile dolmamış! Evlilik detayı önemli. Çünkü onlarla samimi olduktan sonra ablasından
Sen doğum yaparken hastaneden atılsan ne hissedersin? Yavruların daha senin emzirmene muhtaçken, sadece senin sütünle beslenebilecekken, daha gözleri açılmamışken hastanedeki hiç tanımadığın acımasız insanların elinde kalsamesela; sağa sola dağıtılsa; kaybolsa… Ne hissedersin? Kaldı ki onlar kendilerine bakamaz. İnsanoğlu bile yeni doğmuş bir kediye bakamaz, yaşatamaz. Annesi olmadan yaşayamaz o varlıklar. Ne var biraz anlayış göstersen? Ne var paylaşmayı öğrensen? Ne var bu dünyanın sadece sana ait olmadığını öğrensen?
1998 yılından beri insan doğasını anlamaya ve bu konuyla her ilgili her şeyi öğrenmeye merak saldım. Çok küçük yaşlarımdan beri sürekli ev değiştirip neredeyse her teyzemin yanında bir yıl geçirmemin bunda hiç kuşkusuz önemli bir payı var. O yüzden sanırım insana dair her şey benim için hep ilgi çekici oldu,
