Denizlerde geçen bir yaşam. Bulutlarla, yıldızlarla, mavi sularla kurulan dostluklar… Deniz arkadaşın olduğunda dünya önüne serilir. Deniz dinlemesini bilene hem kendini, hem yaşamı anlatır. Ender Yürükçü bir uzak yol kaptanı, bir süvari. Denizcilik Yüksek Okulu’ nu 1982’de bitirmiş. Yaşamının büyük bir kısmını eşi Çağda ile birlikte denizlerde geçiriyor. Yolculukları aylarcaRead More →
Böyle bir sanat mı var? Çok kimseyi yaşama sanatının varlığına inandırmak, bir hayli güç olacak. Nedir bu yaşama sanatı? Nasıl tanımını yapabiliriz bu sanatın? Yaşamın her anını tadını çıkararak doya doya, dolu dolu yaşamak diyecek olsam, ya da Nazım’ ın, dizelerinde dile getirdiği gibi, “Anlayarak bir usta kitap gibi, birRead More →
İnsanın kendindeki en yüce gerçeği hissetmesi yani bilgeliğin kişide çıkabilmesi için adım; sükunet halinin yaşanmasıdır. Resim yapacak bir ressam nasıl ki üzeri boş bir tuvale, yazı yazacak olanın boş bir kağıda ihtiyacı varsa; kendisi üzerinde çalışacak insanın da, sükunet içerisinde bir yapıya ihtiyacı vardır. Hayalinizde canlandırabileceğiniz bir ‘bilge`nin sakin, huzurlu,Read More →
Çocukken günlük tutardım, ancak çok ayrıntılı şeyleri yazmazdım. Bizim jenerasyonun bir çoğu günlük tutma işini yapmıştır. Bir de bizim çocukluğumuzda arkadaşlarımıza yazdırmak için hatıra defteri edinmek gibi bir geleneğimiz vardı. Binbir zorlukla sevdiğim arkadaşlarımın yazması için dışı pembe minik çiçeklerle bezeli, suni derili, kilitli bir hatıra defteri alabilmiştim. Çok mutlu
Bu gerçek yaşanmış bir hikaye. Bir arkadaşım vardı. O zaman Mersin’ de yaşıyorum. 20′ li yaşlardayız hepimiz. İki kız kardeşle de arkadaşım. Benim yaşım 24, arkadaşım 23, kardeşi de 22 yaşında. Hepimiz evliyiz… Kardeşi yeni evli, bir yıl bile dolmamış! Evlilik detayı önemli. Çünkü onlarla samimi olduktan sonra ablasından
Sen doğum yaparken hastaneden atılsan ne hissedersin? Yavruların daha senin emzirmene muhtaçken, sadece senin sütünle beslenebilecekken, daha gözleri açılmamışken hastanedeki hiç tanımadığın acımasız insanların elinde kalsamesela; sağa sola dağıtılsa; kaybolsa… Ne hissedersin? Kaldı ki onlar kendilerine bakamaz. İnsanoğlu bile yeni doğmuş bir kediye bakamaz, yaşatamaz. Annesi olmadan yaşayamaz o varlıklar. Ne var biraz anlayış göstersen? Ne var paylaşmayı öğrensen? Ne var bu dünyanın sadece sana ait olmadığını öğrensen?
1998 yılından beri insan doğasını anlamaya ve bu konuyla her ilgili her şeyi öğrenmeye merak saldım. Çok küçük yaşlarımdan beri sürekli ev değiştirip neredeyse her teyzemin yanında bir yıl geçirmemin bunda hiç kuşkusuz önemli bir payı var. O yüzden sanırım insana dair her şey benim için hep ilgi çekici oldu,
