Hayatımın en ilginç sürecinden geçiyorum. Ağustos ayında, müthiş bir tatilin tam ortasında motosikleti düşürüp, ayağımın ayaklığın altında kalıp, en olmayacak yerinden çıkartmam ile başladı her şey.
İki ay evde tekerlekli sandalye ve sürekli birilerine (dünyanın en iyi dostları ve ailesine) muhtaç olarak yaşadım. İki ay sonunda topal halimde şans eseri genel bir doktor kontrolüne gittiğimde, bedenimde high grade lezyonlara rastlandı. Tam hayata kaldığım yerden devam edeceğim, bir ay sora Afrika’ya gideceğim, acaba ayağım tam iyileşir mi endişelerini yaşarken, en büyük hayallerimin tam ortasında bu kansere 1 adım kala evresinde evrenden tokadı yedim.
Tokat gibi gözükse de, aslında öğrenmem gereken bunun tokat olmadığıydı. Dersti, eğitimdi, deneyimdi…
Bir ayın sonunda, geçen hafta çarşamba günü ameliyat oldum. Artık o lezyonlar vücudumda değil. Bir gün yeni bir şey öğrenmem gerekirse yine geleceklerini biliyorum.
Ama korkmuyorum. Ameliyatımdan tam bir hafta sonra Afrika’dayım. Hiç bir planım ertelenmedi. Ertelemedim.
Çünkü öğrenmem gerekeni şu anlık vizyonumla öğrendim.
Benim hayatım kimsenin hayatından daha değerli değil, kimsenin hayatı da benimkinden… Bugün buraya Hayri Dağlı sayesinde kurulan @ideauniversal derneği ile 3000 insanın yaşam haklarını iade etmeye geldik.
Hepimiz en ufak sorunda yıkılıyoruz, yıkılmaya bundan sonra da çok kere devam edeceğiz. Fakat bilmeliyiz ki, dünyada bir çok coğrafyada suyun rengini siyah sanacak kadar, temiz sudan uzak insanlar var. Biz, bize evrenin verdiği senaryoda, şanslı rollere sahip kişileriz.
Bu şansımızı, diğer rolü sahiplenmiş kişilerin hayatına dokunarak* harcarsak, kendimizi daha insan hissedebiliriz, sorunlarımız küçülür, gerçeklerimiz evrenselleşir. Bugün bir hafta önceki ameliyatımın, üç ay önceki kazamın, bu fotoğraftaki fındık ile yok olması gibi…
Lütfen @ideauniversal ‘i takip edin ve hep birlikte hepimiz kadar değerli olan insanların yaşama hakkını iade edelim.
Not: Hala topal halde yürüyorum ama artık hiç endişe etmiyorum
* İnsana Dokunmak, bana göre kesinlikle yardım etmek, dünyayı kurtarmak, iyilik yapmak değil. Onun sahip olduğu ışığı, onun görmesi için ışık olmaktır. Çünkü hepimiz birer ışığız ve bu ışık fark ettiğimiz sürece yapabiliyoruz…

 

 Gambia, Afrika‘da.

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.