Çocukların açılan farkındalıklarından gidiyoruz yine. Yıl 2004 Kasım ayı. Naturel Festivali’ndeyiz. Festivalden sonra da bir toplantımız var. İndigo Çocuklar hakkında. Festivalde de bunu duyuracağız. Standımızı kurduk. İlgilileri bekliyoruz. Gelenler, gidenler, hoşbeş sohbetler… Güler Pınarbaşı *** Bir bey geliyor standımıza. “Üçüncü Göz nedir? diye soruyor. Yanında da 5Read More →
Şimdi gelelim dünün devamına… (yazının başı bu bağlantıda.) Bu kız geldi ya, bir aydır üçüncü göz çalışan. ilgimi çekti tabii. 12 yaşında ve bir cismi hareket ettirebiliyor. Videosunu çektim, yayınlamamak şartıyla. Video da kızımız elleriyle tarif ediyor. Silginin üstüne kağıt koymuş, bir de toplu iğne batırmış, elini rüzgar yapacak şekildeRead More →
Geçenlerde bir yere gittim. Dergimizin yazarlarından Sevgili Arzu Özev’in doğum gününe. Beni tanıttı arkadaşım; “3.Göz dergisinin sahibi…” filan… Oturdum, ikramlıklardan alıyorum. Etrafı tanımaya çalışıyorum. Yanıma küçük bir kız geldi. Sandım ki; “ne içecektiniz?” diye sormaya gönderilmiş ev sahibi yönlendirmesi bir görevli. 10’lu yaşlarda. Bir şey dedi anlamadım, ne içeceğimi seçiyorRead More →
Günümüz dünyasında istenecek ne çok şey var değil mi? Kişilerin çok şeye ihtiyacı var; para, aşk, huzur, mutluluk, güç, güzellik, sağlık, heyecan… Kısaca her şey ve mümkünse hemen! Doğada her şey yavaş ve daimi oluşurken, gerçeğin doğasında yavaşlık varken… Neden hemen? Çünkü insanın içinde onu hep hazza yaklaştıran acıdan uzaklaştıranRead More →
“Herkesin bu hayatta bir misyonu var ancak kimileri bu misyonu çoktan bulmuşken kimileri hala arıyor. Kimileri de kendi misyonlarından tamamen habersiz yaşıyor. Kaderinizi bulduğunuzda katlandığınız zorluklara aldırmayacaksınız…” DongBa Ustası ve Dongba kültürünün tek kadın mirasçısı olan Lan Xin’e, kendi kültürünü tanıtmasını ve dünyayı etkileyen pandemi döneminin çıkış noktası Çin’in geçirdiğiRead More →
Hikaye şöyle: “3 aylıkken yanarak ameliyat geçiren bir bebek. Onca acıya ve olan bitene rağmen, yeni hemşireliğe başlamış sevgi dolu bir genç hemşirenin kollarında huzur ve şifa bulmuş. 38 yıl boyunca bu fotoları saklamış ve facebook yoluyla ona şefkatle sarılan hemşiresini bulmak için yayınlamış. Makalede hemşirenin söylediği üzere minicik bebekRead More →
Pandemi dönemi diye bir dönem girdi ya hayatımıza. İşte tarihte önemli yer alacak bu günlerin bendeki önemi de büyük olacak ve çok iz bırakacak! Tarih 11. Nisan 2020 Cumartesi. Şişli Kaymakamlığı tarafından talep edilen Vefa Destek Grubu’nda görevliyim. Hepimiz için yeni bir sürecin içinden geçiyoruz. Önce mahallelinin ihtiyaçlarını karşıladık derken,Read More →
Dünya yüzeyinin %71’inin sularla kaplı olduğunu söylüyor bilim insanları. Atmosfer, toprak, nehirler, buzullar da dahil edildiğinde dünyada 1 milyon kilometre küpten fazla sudan bahsediyorlar. İnsan bedeninin de % 70’i sudan oluşuyor. Bunu biliyoruz? Ama bilmediklerimiz… Mesela bir efsaneye göre bu suların Atargatis adında yarı balık yarı insan bir tanrıçası varmış. BuRead More →
“Ve ancak, varoluşun bütün olan hali, tüm görkemi ile sevgiyi içine alabilir.” ‘Birey’ kelimesini, çoğu zaman, taşıdığı anlamın ne kadar derin ve önemli olduğunu anlamadan kullanırız. Bu kelimenin eski Latince bir kökeni vardır ki, kaynağını, bölünemez ve bütün anlamlarına gelen ‘individuum’ kelimesinden alır…yani birey’in kelime anlamı aslında ‘bütünlük sahibi’ dir.Read More →
“Hasara uğradıysan, acı çekmişsen, kırık döküklerini gördüysen artık bu yaşadıklarınla sen daha da değerlisin” diyor, bir Japon sanatı. 600.Yıl önce Japonya’da kusurların mükemmelliğini anlatan bu sanatın adı, Kin-tsugi (Altınla birleştirme) ve Kin-tsukuroi (Altınla tamir). Japonca’da; Kin: Altın, Tsugi: Birleştirmek, Tsukuroi: Tamir etmek, demek. Japonlar ideal soyut yaşam felsefesini el sanatıyla somut haleRead More →
“Eh hepimiz hayatımızı kazanmak zorundayız.” “Öyle,” dedi Tom. “Ama keşke başkasının hakkını almadan kazanmanın bir yolunu bulsaydın.” Gazap Üzümleri, John Steinbeck. Saygı ancak bir değere duyulur, saygısız kültür değersizdir. Delice akan iş yaşamına “Hayatımızı kazanmak için çalışmak zorundayız” diyerek bir kez girdikten sonra, bu zorunluluğu her gün düşünmeyiz; daha çokRead More →
8 Mart Dünya Kadınlar Gününe yaklaşırken NG Araştırma şirketi kadınlar, erkekler ve toplumla ilgili bir kamuoyu araştırması yaptı. Araştırma Türkiye genelinde, 18 yaş üzeri, farklı sosyo-ekonomik gruplardan 2257 kişinin katılımı ile online araştırma platformu www.benderimki.com üzerinde gerçekleştirildi. Toplumumuzla ilgili birbirinden önemli konulara ışık tutulan araştırmanın sonuçları yazının devamında. Ev işleri paylaşılıyor mu? GelenekselRead More →
Ulay olarak tanınan Alman sanatçı, sanata yönlenen gençlere öneri olarak; “Her şeyden önce, sanat eğitimi almadan önce sanatı yeniden tanımlayın. Eğer sanatı yeniden tanımlayamayacaksanız hiç başlamayın” demiş. Ne güzel bir tavsiye. Bugün anma günü. 30 Kasım’da doğan 2 Mart 2020’de ölen performans ve fotoğraf sanatçısı Frank Uwe Laysiepen bu dünyadan geçti,Read More →
OKUYAY Okuma Kültürünü Yaygınlatırma Platformu, ülkemizde okuma kültürünün yaygınlaştırılmasını çalışma konularından biri haline getiren Türk Yayıncılar Birliği tarafından, TC. Dışişleri Bakanlığı Avrupa Birliği Bakanlığı’nın yürüttüğü Sivil Toplum sektörünün Ortaklıklar ve Ağlar Hibe Programı kapsamında alınan hibeyle kuruldu. OKUYAY Platformu, okuma kültürünü desteklemeye çalışan STK’lere, aktivistlere, gönüllülere destek vererek Türkiye veRead More →
Ataşehir Adıgüzel Meslek Yüksekokulu, 2019-2020 Akademik Yılı müfredatına“Yavaşlık” dersini ekledi. Türkiye’de ve dünyada bir ilk olan dersi, Cittaslow Türkiye Bilim Kurulu üyeleri verecek. Tüm programlarındaki ders müfredatlarına daha önce zorunlu İnsan Hakları, Hayvan Hakları ve 21. Yüzyıl Bilgi ve Becerileri derslerini ekleyen Ataşehir Adıgüzel Meslek Yüksekokulu, öğrencileri için farkındalık oluşturmaya devam ediyor. Ataşehir AdıgüzelRead More →
Bir leylek tarlaya baktığında neler görür? Yiyebileceği böcekleri ve kurtçukları görür. Yani ihtiyacı olan şeyleri görür. Bir arı aynı tarlaya baktığında neler görür? Bal yapmasına yarayacak olan çiçekleri görür. Yani ihtiyacı olan şeyleri… Bir kelebekte o tarlaya bakar ve polenlerini birbirlerine taşıyacağı çiçekleri görür yani ihtiyacı olan şeyleri. Leylek arıRead More →
“Biz hep o felaket filmlerindeki doğal ya da insan yapımı felaketlerin bizimle bir işi olmayacağını düşünürüz. Bizim dünyamızda öyle bir felaket olamaz. Olursa da yıllar sonra olacaktır. Bununla birlikte gerçeklik bize bunların holografik evrenin provaları, uyarıları, tahminleri olduğunu söyler, hayat süreksizdir.” Lan Xin İnsanlar açgözlülük, öfke, cehalet tarafından yönetildiklerinde doğanınRead More →
“SAYGI” kelimesini dünyanın neresinde, ne dilde dile getirirsek getirelim her daim “öteki” leştirdiklerimiz ile ilgili durumlara sergilediğimiz tavır ve halleri uyandırır. BOŞ BİR KAP SAYGI “SAYGI” kelimesini dünyanın neresinde, hangi dilde dile getirirsek getirelim her daim “öteki”leştirdiklerimiz ile ilgili durumlara sergilediğimiz tavır ve halleri uyandırır. Öteki halleri genelde büyükler, küçükler,Read More →
Ne güzel geçmiş yıllar, değil mi? Hızlı mıydı? Hayır! Her anını o kadar farkında yaşadık ki… Yıl 2000… Hiçbir şeyden bu kadar haberimiz yok. Sadece bize iyi gelen bir bilgi var ve gelişmesi gereken bir farkındalık. Hem enine, hem boyuna; hem kişisel hem kitlesel! Düştük peşine bu iyi gelen şeyin.Read More →
Ben, Hüseyin Serdar Tanal, 1963 Yılında Antalya Elmalı Akçaeniş köyünde kerpiç bir evde dünyaya merhaba demişim. Neredeyse 3 yaşımdan beri tüm yaşamımı hatırlıyorum. İlk hatırladığım insan boyundan fazla kar yağdığı ve ablamın günlerce okula gidemediğiydi.(Şimdi kar yağmaz oldu) Evimizin dibindeki eski dere yatağında her gün bir kova balık tutup geriyeRead More →
Çocukken günlük tutardım, ancak çok ayrıntılı şeyleri yazmazdım. Bizim jenerasyonun bir çoğu günlük tutma işini yapmıştır. Bir de bizim çocukluğumuzda arkadaşlarımıza yazdırmak için hatıra defteri edinmek gibi bir geleneğimiz vardı. Binbir zorlukla sevdiğim arkadaşlarımın yazması için dışı pembe minik çiçeklerle bezeli, suni derili, kilitli bir hatıra defteri alabilmiştim. Çok mutlu
Bu gerçek yaşanmış bir hikaye. Bir arkadaşım vardı. O zaman Mersin’ de yaşıyorum. 20′ li yaşlardayız hepimiz. İki kız kardeşle de arkadaşım. Benim yaşım 24, arkadaşım 23, kardeşi de 22 yaşında. Hepimiz evliyiz… Kardeşi yeni evli, bir yıl bile dolmamış! Evlilik detayı önemli. Çünkü onlarla samimi olduktan sonra ablasından
Sen doğum yaparken hastaneden atılsan ne hissedersin? Yavruların daha senin emzirmene muhtaçken, sadece senin sütünle beslenebilecekken, daha gözleri açılmamışken hastanedeki hiç tanımadığın acımasız insanların elinde kalsamesela; sağa sola dağıtılsa; kaybolsa… Ne hissedersin? Kaldı ki onlar kendilerine bakamaz. İnsanoğlu bile yeni doğmuş bir kediye bakamaz, yaşatamaz. Annesi olmadan yaşayamaz o varlıklar. Ne var biraz anlayış göstersen? Ne var paylaşmayı öğrensen? Ne var bu dünyanın sadece sana ait olmadığını öğrensen?
1998 yılından beri insan doğasını anlamaya ve bu konuyla her ilgili her şeyi öğrenmeye merak saldım. Çok küçük yaşlarımdan beri sürekli ev değiştirip neredeyse her teyzemin yanında bir yıl geçirmemin bunda hiç kuşkusuz önemli bir payı var. O yüzden sanırım insana dair her şey benim için hep ilgi çekici oldu,
