Cem Nalçakan. Dansçı. 27 yaşında. Engel sebebi: Spina Bifida.  Doğuştan bir rahatsızlık olan bu hastalık anne karnında oluşan ve neden olduğu bilinmeyen bir rahatsızlık. Vücudu etkileyen bazı problemler oluşturuyor. Örnek; ürolojik ve ortopedik gibi bir takım sorunlar yaşatıyor: Bu sorunlar doğru tedavi yöntemleri ile ve düzenli fizyoterapi ile en az orana düşürülebiliyor.

Hayalini gerçekleştirme yolunda kendine dair yeni farkına vardım dediğin özelliğin ne?

Cem: Bütün insanların ulaşmak istediği hayalleri vardır. Benim de hedeflerim ve hayallerim var. Çocukluğumdan bu yana en büyük hayalim dans etmekti. Dört yıl önce bir arkadaşım vesilesiyle bir dans kulübünün provasını izlemeye gittim ve o gün benim için unutulmaz bir gün oldu. Bildiğiniz büyülenmiştim. Arkadaşlarımı izlerken kendime, ‘ben de dans edeceğim” diye söz verdim. O yıl ilk gösterime çıktım. Farkına vardığım en büyük özelliğim ise; özgüvenim. Ben bu yolculuk da yorulmadan, sahnede hep dans ettiğimi ve hayalime ulaştım. Düşüncem; imkansız diye bir şey yok! insan neyi ister ve hayalini kurarsa onu illaki başarır.

Sizce engelli olma algısı ülkemizde nasıl? Değiştirmek için neler yapılabilir?

Cem: Bence ülkemizde engellilik algısı geliştirilebilir. Üzülerek söylemek istiyorum ki, bizim yaşadığımız ülkede engelli bir kişi ikinci sınıf insan olarak görülüyor. Bazı insanlar için özellikle söylüyorum bunu. Bazı insanlar engelli bir insana nasıl davranması gerektiğini, nasıl konuşması gerektiğini bilmiyor. Bu durumu değiştirmek çok kolay bir iş değil. İnsanlara engellilerin de bu hayatta olması gerektiğini ve herkesin eşit şartlar da olduğunu anlatmamız gerekiyor. Bizim acınılacak hiçbir durumumuz yok. Hatta benim bakış açıma göre bir birçok insandan daha güçlüyüz.

Son olarak söylemek istediğin bir şey var mı?

Cem: Benim gibi engelli olan arkadaşlarıma önerim var; olan durumumuz yüzünden içimize kapanmayalım insanların ne söyledikleri de umurunuzda olmasın, kapatın kulaklarınızı ve yaşamaya devam edin. Çünkü hayat yaşamaya değer ve ulaşmak istediğiniz şeyleri hayal edin.

 

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.